คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ

วันอาทิตย์ที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

การเข้าเรียนครั้งที่ 14

การเข้าเรียนครั้งที่ 14

วันศุกร์ที่ 1 เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556


                การเรียน การสอน


 - ทำงานที่อาจารย์สั่งให้ทำอาทิตย์ที่ผ่านมา ทำหน่วยการเรียนการสอน หน่วยผลไม้กลุ่มของเราทำ 

5กิจกรรมที่จะจัดให้เด็กเล่นในหารเรียนต้องมีหน่วยคณิตศาสตร์มาเชื่อมโยงกับที่ที่กลุ่มเราทำ และ

กิจกรรมมี 5วันที่จะให้เด็กเล่น ถึงจะเป็นการสาธิตการตามอย่างไงกิจกรรมหลักๆเด็กจะต้องได้ประโยนช์

และความรู้สูงสุด กับกิจกรรมที่กลุ่มของเราสาธิต ซึ่งอยากมาก ซึ่งการทำการเรียนการสอนพวกนี้เป็น

เรื่องใกล้ตัวมาก สำหรับการออกไปฝึกสอนในปีต่อๆไป

- กลุ่มของเราได้แบ่งงานกันไปคิดเนื้อ ข้อมูล และสื่่อที่นำมาประยกต์ใช้กับคณิตมีอะไรบ้าง ที่กลุ่มเราวางเนื้อหาไวคาว

1 การให้เด็กนับและแยกจำนวนผลไม้

2 การให้เด็กปลูกเมล็ดผลไม้ เด็กจะต้องนับจำนวนเมล็ด และใสน้ำเท่าไหร่

3 การตัดตอนกิ่ง ชำกิ่ง เด็กจะต้องปักลงไปในดินแลึกแค่ไหน

   กลุ่มพวกเราก็ดำเนินทำตามนี้ เพื่อให้เสร็จทันส่งอาจารย์อาทิตย์หน้า

กลุ่มของเราก็นั่งทำงานกันที่ตึกคณะศึกษา  จนเสร็จ 3ชิ้นงานที่วางแผนไว เหลืออีก 2ชิ้นงาน ก็จะดำเนินการต่อให้เสร็จ





ค้นคว้า เพิ่มเติม   sites.google.com


หลักการสอนคณิตศาสตร์เด็กปฐมวัย

    

หลักการสอนคณิตศาสตร์เด็กปฐมวัย          การพัฒนาทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยอย่างเต็มศักยภาพสูงสุดนั้นผู้สอนจะต้องเข้าใจพัฒนาการและความสามารถตามวัยของเด็กนิตยา ประพฤติกิจ  ( 2532 : 243 )   กล่าวว่า ครูไม่ควรยึดมั่นและคิดว่าเด็กจะต้องเข้าใจแนวคิดเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ตามที่ตนได้ตั้งจุดมุ่งหมายเอาไว้ หรือคิดว่าเด็กน่าจะทำได้ เพราะเด็กแต่ละคนมีความสามารถต่างกัน และมีพื้นฐานทางครอบครัวต่างกันครูจะต้องเน้นให้เด็กได้ลงมือปฏิบัติจริงและได้ทำกิจกรรมที่มีความหมายต่อตัวเด็กให้เด็กได้ทั้งดู ทั้งจับต้อง และทดสอบความคิดของเขาในบรรยากาศที่เป็นกันเองในชั้นเรียนหรือนอกชั้นเรียน อย่างเช่น         ที่โรงเรียนมีต้นผลไม้ ครูอาจให้เด็กชั้นประถมขึ้นไปเก็บหรือถ้าไม่มีเด็กโตครูก็จัดเก็บเองแล้วให้เด็กได้นับจำนวนผลไม้กันจริง ๆ  ถ้าหากเด็กสามารถเข้าใจการนับแล้วอาจมีการสอนเพิ่มได้โดยขึ้นไปเก็บอีกแล้วให้เด็กนับเมื่อมีการแจกผลไม้บางผลให้เด็กไปครูก็อาจตั้งคำถามเพื่อให้เด็กนับจำนวนผลไม้ที่เด็กได้มาเพิ่ม การให้เด็กได้ปฏิบัติด้วยตนเองนับเป็นสิ่งที่มีคุณประโยชน์อย่างมากต่อการเชื่อมโยงระหว่างวัตถุกับความเข้าใจทางด้านคณิตศาสตร์ของเด็กเด็กควรจะได้รับการฝึกฝนให้มีความเข้าใจหรือมีแนวคิดเกี่ยวกับคณิตศาสตร์การสอนแต่ละครั้งครูควรสอนความคิดรวบยอด (Concept) เพียงเรื่องเดียว เช่น เพิ่มหรือลดหรรษา นิลวิเชียร (2535 : 118) ได้เสนอเทคนิคและหลักการสอนคณิตศาสตร์แก่เด็กเล็กตามแนวคิดของเพียเจต์ นักทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญา  ดังนี้1. เด็กจะสร้างความรู้ทางคณิตศาสตร์ โดยการจัดกระทำต่อวัตถุโดยวิธีธรรมชาติ หรือด้วยตนเองเท่านั้น2. เด็กทำความเข้าใจกระบวนการทางด้านคณิตศาสตร์หลังจากที่เด็กเข้าใจการใช้เครื่องหมายเท่านั้น3. เด็กควรทำความเข้าใจมโนทัศน์คณิตศาสตร์ก่อนที่จะเรียนรู้การใช้สัญลักษณ์ต่าง  ๆ   ทางคณิตศาสตร์การสอนคณิตศาสตร์ให้แก่เด็กเล็กนั้น ควรให้เด็กได้มีโอกาสทำกิจกรรมด้วยตนเองได้สัมผัสได้จัดกระทำกับวัตถุจริง ๆ  มีประสบการณ์กับสิ่งที่เป็นรูปธรรม การจัดการเรียนการสอน โดยให้เด็กได้ทำแบบฝึกหัดในสมุด หรือแม้แต่การใช้เครื่องบันทึกเสียง รูปภาพ แผ่นใส ภาพนิ่งประกอบ ก็คือ การสอนโดยใช้สื่อที่เป็นนามธรรมนั่นเอง เด็กมักจะถูกสอนให้จัดกระทำกับจำนวน เช่น บวก ลบ คูณ หาร ซึ่งอันที่จริงแล้วการเรียนในระดับเด็กเล็กและประถมศึกษาตอนต้นนั้น การสร้างมโนทัศน์มีความสำคัญกว่าการคิดคำนวณ การเริ่มสอนเด็กด้วยการให้เด็กคิดคำนวณนั้น เป็นวิธีการสอนที่ผิดอย่างยิ่ง จำนวนเครื่องหมายนามธรรมที่ไม่มีความหมายใด ๆ เด็กจะเรียนด้วยการปฏิบัติต่อวัตถุเท่านั้น  มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช(2527 : 243 - 244) ให้แนวทางในการจัดประสบการณ์ทางคณิตศาสตร์แก่เด็กปฐมวัย มีขั้นตอน ดังนี้1. ให้เด็กเรียนจากประสบการณ์ตรงจากของจริง ดังนั้นการสอนจะต้องหาอุปกรณ์ที่เป็นของจริงให้มากที่สุด และต้องสอนจากรูปธรรมไปหานามธรรม ดังนี้     1.1  ขั้นใช้ของจริง เมื่อจะให้เด็กนับหรือเปรียบเทียบสิ่งของควรใช้ของจริง เช่น ผลไม้ ดินสอ เป็นต้น     1.2  ขั้นใช้รูปภาพแทนของจริง ถ้าหากหาของจริงไม่ได้ก็เขียนรูปภาพแทน     1.3  ขั้นกึ่งรูปภาพ คือ สมมติเครื่องหมายต่าง ๆ แทนภาพหรือจำนวนที่จะให้เด็กนับหรือคิด  
     1.4  ขั้นนามธรรม ซึ่งเป็นขั้นสุดท้ายที่จะใช้ ได้แก่ เครื่องหมายบวก ลบ2. เริ่มจากสิ่งที่ง่าย ๆ ใกล้ตัวเด็ก จากง่ายไปหายาก3. สร้างความเข้าใจและรู้ความหมายมากกว่าให้เด็กท่องจำ4. ฝึกให้คิดจากปัญหาในชีวิตประจำวันของเด็ก เพื่อขยายประสบการณ์ให้สัมพันธ์กับประสบการณ์เดิม5. จัดกิจกรรมให้เกิดความสนุกสนาน และได้รับความรู้ไปด้วย เช่น     5.1 เล่นเกมต่อภาพ จับคู่ภาพ ต่อตัวเลข     5.2 เล่นต่อบล็อก ซึ่งมีรูปร่างและขนาดต่าง ๆ     5.3 การเล่นในมุมบ้าน เล่นขายของ     5.4 แบ่งสิ่งของเครื่องใช้ แลกเปลี่ยนสิ่งของกัน     5.5 ท่องคำคล้องจองเกี่ยวกับจำนวน     5.6 ร้องเพลงเกี่ยวกับการนับ     5.7 เล่นทายปัญหาและตอบปัญหาเชาวน์ดังนั้น  หลักการจัดประสบการณ์ทางคณิตศาสตร์แก่เด็กปฐมวัย ควรเปิดโอกาสให้เด็ก "กระทำ" กล่าวคือ จัดกระทำหรือมีปฏิสัมพันธ์กับสื่อ สิ่งแวดล้อม และบุคคลอย่างเป็นรูปธรรม เนื่องจากในวัยนี้การเริ่มต้นจากสิ่งที่เป็นนามธรรมก่อนนั้น  เด็กจะเรียนรู้ด้วยความยากลำบาก จึงต้องสอนจากรูปธรรมไปหานามธรรม จากสิ่งง่าย ๆ ใกล้ตัวหรือในชีวิตประจำวันจะทำให้เด็กสนุก มีความสุขกับการเรียนรู้คณิตศาสตร์เป็นการขยายประสบการณ์เดิมให้สัมพันธ์กับประสบการณ์ใหม่ที่ได้รับตามความสามารถของเด็กแต่ละคน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น